داستان کوتاه 464

          مدیر 
            بازدید : 143
          سه شنبه 09 مهر 1398
           نظرات (0)
        

#فاصله زانو تا زمین

روزی دو مرد جوان نزد استادی آمدند و ازاو پرسیدند فاصله بین دچار یک مشکل شدن تا راه حل یافتن

برای حل مشکل چقدراست؟ استاد اندکی تامل کرد و گفت:فاصله مشکل یک فرد و راه نجات او از آن

مشکل برای هر شخصی به اندازه فاصله زانوی او تا زمین است! آن دو مرد جوان گیج و آشفته از نزد

او بیرون آمدند و در بیرون مدرسه با هم به بحث و جدل پرداختند. اولی گفت:" من مطمئنم منظور

استاد معرفت این بوده است که باید به جای روی زمین نشستن از جا برخاست و شخصا برای مشکل

راه حلی پیدا کرد. با یک جا نشینی و زانوی غم در آغوش گرفتن هیچ مشکلی حل نمی شود. " دومی

کمی فکر کرد و گفت:" اما اندرزهای پیران معرفت معمولا بارمعنایی عمیق تری دارند و به این راحتی

قابل بیان نیستند. آنچه تو می گویی هزاران سال است که بر زبان همه جاری است و همه آن را می

دانند. استاد منظور دیگری داشت." آندو تصمیم گرفتن نزد استاد بازگردند و از خود او معنای جمله

اش را بپرسند. استاد با دیدن مجدد دو جوان لبخندی زد و گفت:وقتی یک انسان دچار مشکل می

شود. باید ابتدا خود را به نقطه صفربرساند. نقطه صفر وقتی است که انسان در مقابل کائنات و خالق

هستی زانو می زند و از او مدد می جوید. بعد از این نقطه صفر است که فرد می تواند برپا خیزد و با

اعتماد به همراهی کائنات دست به عمل زند. بدون این اعتماد و توکل برای هیچ مشکلی راه حل پیدا

نخواهد شد. باز هم می گویم... فاصله بین مشکلی که یک انسان دارد با راه چاره او ، فاصله بین

زانوی او و زمینی است که برآن ایستاده است

ارسال نظر برای این مطلب