وقتی پای ثروت و قدرت و لذت و شهرت به میان می اید دینداران چقدر اندک اند و برادران دیروز چه زود دشمنان
امروز می گردند و اهل دیانت دیروز چه با شتاب اهل حیله و نیرنگ و خصومت امروز می گردند .
شاید برای همین است که گفته اند فقط معروف بودن به تقوا و امانتداری و کف نفس در حکومت داری کافی
نیست و باید حکومت را در معرض نظارت و نقد و ارزیابی قرار داد تا از شر فساد نجات پیدا کند .زیرا مردم قبل از
رسیدن به قدرت ،به داشتن تقوا معروف اند ولی معلوم نیست که بعد از قدرت هم بر سر عهد و پیمان خود بمانند
یا نه.بسیاری از ادمها چون امکانات لازم در اختیار ندارند خوب و با فضلیت هستند ولی ممکن است با
برخوردارشدن از امکانات ،برخی از همان مردم به راحتی دامن فضیلت را سوزانده و طبل را بکوبند و سبب تعجب
و حیرت شوند.